Samhjalp mars 2019

34 M ér verður stundum hugsað til þess hve við mannfólkið erum oft blind á hvar styrkur okkar liggur, en erum fljót að festast í því sem miður fer. Þetta getur valdið skaða og skemmdum í lífinu og orðið okkur til minnkunar. Ég hef bjargfasta vissu fyrir því að það að sjá styrkleika sína eflir og uppörvar, gefur meiri lífsgæði og vellíðan. Hvað get ég gert? Að þessu hef ég því miður ekki fullkomna uppskrift. Ég get þó nefnt einhverja hluti sem bæði ég og aðrir hafa lært, stundum af biturri reynslu. Oft þarf að leggja til hliðar það sem manni hefur fundist um sjálfan sig og aðra. Því oft vill verða að viðhorf og tilfinningar okkar verði fyrir hnjaski vegna hinna mörgu hluta er okkur henda í lífsins ólgusjó. Þar getur margt spilað inn í. Mér er starfs míns vegna nokkuð hugleikið hvernig HÖFUNDUR: TRYGGVI MAGNÚSSON Styrkurminn og þinn fíknisjúkdómar sérstaklega geta átt stóran hlut að máli. Í þeirri baráttu vilja hinir jákvæðu hlutir oft vera undir hinum neikvæðu og myrkrið hellast yfir. Þá er komið að því hvort ekki megi snúa við blaðinu og hvaða aðferðir geti hugsanlega virkað. Mín meining er sú að þá sé komið að samtakamætti og samveru til styrkingar. Oft er heilladrjúgt að nýta sér reynslu annarra og deila sinni eigin reynslu. Í þannig samtali koma oft fram þættir sem geta orðið annaðhvort öllum eða einhverjum til gagns og uppörvunar. Uppgötva jafnvel hinir vondaufu að hjá þeim leynist dulinn kraftur og styrkur sem nota má til uppbyggingar á brotinni sál. Stundum á ég sjálfur erfitt með að meta og sjá minn styrk, en heyri frá öðrum athugasemdir þar um. Það skiptir máli og gerir mig aflmeiri. Eins sé ég kannski styrk í fari annarra og get bent kurteislega á það. Þannig að ekki verður of oft ítrekað að samtal og samkennd gera oft gæfumuninn. Eins er stundum dálítið erfitt í fari okkar samanburður við aðra og tilhneiging til að líta frekar á annarra manna vankanta, en sneiða hjá okkar eigin vanköntum og vanmætti. Þetta er skóli og áskorun fyrir okkur öll að skoða. Þetta getur tekið tíma og reynst brösótt. Þetta er nú samt alveg hægt og geta margir vitnað þar um. Þá má velta því upp hvernig við getum notað okkar styrkleika. Eins og áður segir geta styrkleikar hjálpað til við uppbyggingu og falið í sér lífsbjörg. Gott er að hlúa vel að því, það eykur kraft okkar. Það er eins mikilvægt og að viðurkenna vanmátt á sumum sviðum. Það er gott að samnýta styrkleika, vera ekki að gera eitthvað sem okkur er ekki lagið, en fá aðstoð frá öðrum. Eins getum við stundum notað okkar styrk til að hjálpa öðrum. Við erum nefnilega ekki öll eins, og því er nauðsyn að nýta orku hvers og eins með sem bestum hætti. Það getur skemmt fyrir okkur að þykjast kunna hluti og mörg dæmi um vondar afleiðingar. Er ávinningur af því rækta styrk sinn? Að mínu mati er ekki vafi á því, bæði segir eigin reynsla það, sem og frásagnir fjölda fólks. Lífsgæðin verða meiri og jafnvel von um slatta af hamingju. Er ekki það sem við óskum flest eftir, að líða vel og koma vel saman við okkur sjálf? Þá er mikilvægt að leyfa því jákvæða að vera við völd. Góðar stundir og takk fyrir að vera til. Höfundur er umsjónarmaður stuðningsheimila Samhjálpar.