Samhjalp_des_2019

10 „Það er einnig krafa samfélagsins að skjólstæðingum sé veitt fagleg aðstoð. Þetta er vandmeðfarið verkefni og það vilja allir gera þetta vel. Það þurfa að vera til staðar faglegir ferlar og vönduð vinnubrögð og við leggjum áherslu á það í störfum okkar.“ Það hefur verið rætt um að auka hlutverk Landsspítalans, og þar með ríkisins, í meðferð áfengis- og vímuefnasjúklinga. Hver er afstaða ykkar til þess? „Það er vissulega bras að reka samtök á borð við Samhjálp, SÁÁ og fleiri. En ef við förum inn í ríkisrekstur eingöngu þá munum við, og þá vísa ég ekki bara til okkar heldur einnig annarra aðila sem bjóða upp á meðferðarúrræði, ekki geta boðið upp á þá þjónustu sem við bjóðum upp á í dag,“ segir Helga Lind. „Það er alltaf langur biðlisti eftir því að komast í meðferð hjá okkur. Ég held að fjölbreytileikinn í meðferðarstarfi hér á landi sé jákvæður og ég tel að önnur samtök séu að gera mjög góða hluti. Það er mjög gott „Það er krafa sam- félagsins að skjólstæð- ingum sé veitt fagleg aðstoð. Þetta er vandmeðfarið verkefni og það vilja allir gera þetta vel. Það þurfa að vera til staðar faglegir ferlar og vönduð vinnubrögð og við leggjumáherslu á það í störfumokkar.“ “ starf unnið á Vogi, hjá Teigum og annars staðar. Hlaðgerðarkot er og á að vera viðbót við þessa fjölbreyttu flóru meðferðarúrræða, því það er engin ein aðferð sem dugir fyrir alla. Það má um leið spyrja sig að því hvort Landsspítalinn geti tekið á sig meira álag en nú er. Það er líka umræða sem þarf að eiga sér stað. Þau fjölbreyttu meðferðarúrræði sem eru til staðar í dag eru að virka og það er í raun ekkert sem kallar á að það kerfið sé ríkisvætt að öllu leyti.“ Valdimar Þór minnir á að Samhjálp sé að hluta til á fjárlögum eins og aðrar sambærilegar stofnanir og samtök. Að stærstum hluta koma tekjur Samhjálpar í gegnum stuðning og styrki almennings og fyrirtækja. Það er síðan stærri umræða þegar þarf að horfa til þess að þeir einstaklingar sem koma í meðferð eru misjafnlega illa staddir, sumir þurfa lengri meðferð en aðrir og þannig mætti áfram telja. Það skiptir máli að til séu staðir sem geti unnið með þá einstaklinga og veitt þeim viðunandi aðstoð,“ segir hann. „Þessi málaflokkur þolir það mjög illa ef fjárstreymið er óstöðugt. Ég held að allir í samfélaginu séu sammála því að við viljum að skjólstæðingar okkar og annarra meðferðarstofnana fái bata og nái að fóta sig á ný í lífinu og verði nýtir samfélagsþegnar. Það er sannarlega minnsti kostnaðurinn fyrir samfélagið. Maður finnur mikinn velvilja í samfélaginu gagnvart því sem við erum að gera. Við finnum þennan velvilja líka hjá opinberum aðilum, til að mynda Reykjavíkurborg og Kópavogsbæ, en við vinnum náið með báðum sveitarfélögum við rekstur áfangaheimila og Kaffistofu Samhjálpar. Ef Samhjálp væri ekki að sinna þessum hópi einstaklinga þá væri það mjög slæmt fyrir samfélagið. Fólk sem er komið á þennan stað er í sumum tilvikum búið að margrenna á svellinu og þarfnast langtímaúrræðis til að ná bata. Þar skipta lengri meðferðir og áfangaheimilin miklu máli.“ Helga Lind er félagsráðgjafi en hún lauk mastersnámi í félagsráðgjöf frá Háskóla Íslands 2012. Hún hefur einnig lokið diplómanámi í barnavernd og námi í sáttamiðlun frá Endurmenntun Háskóla Íslands. Helga Lind hefur frá árinu 2012 unnið í félagsþjónustu og hefur síðastliðin þrjú ár sinnt starfi félagsmálastjóra Rangárvalla- og Vestur Skaftafellssýslu.